czwartek, października 02, 2008

Prosta Historia

Prosta historia

Był sobie raz człowiek. Dostał od klienta ładny obrazek i chciał go powiesić na ścianie, na gwoździu. Miał gwóźdź, ale nie miał młotka.
- Hmmm, czym tu przybić gwóźdź? Coś twardego i ciężkiego…. Już wiem! CEGŁA
Ale skąd ja wezmę cegłę? Nie ma pod biurkiem? Nie ma w szufladzie… Hej stary!, nie wiesz gdzie są cegły? Nie wiesz? Szkoda…. Gdzie mam zadzwonić? Aaaa do administracji? Ok.!
- Halo administracja? Potrzebuje cegły… Nie ma teraz cegieł? A kiedy będą? Potrzebuje pilnie cegłę... Tak, tak, natychmiast wysyłajcie kuriera do fabryki po cegłę.
Kurier jest chory? To niech sekretarka jedzie po tą cegłę do fabryki!
Fabryka cegieł dziś strajkuje? To wyślijcie samolotem do katowickiej fabryki cegieł! Potrzebuje natychmiast tej cegły! Niech ktoś tam poleci po te cegły!
Oto niestety często typowy proces zgłaszania problemu. Często zwracamy się do wykwalifikowanych służb z prośbą nie tyle o rozwiązaniu problemu, a z prośbą o dostarczenie rozwiązania do realizacji naszego pomysłu rozwiązania tego problemu. Czasami jest to zasługująca na pochwałę proaktywna postawa, ale częściej sytuacja, która generuje więcej problemów niż to wszystko jest warte.
Nikt przecież nie zapisuje się do lekarza specjalisty, nie czeka dwóch tygodni i nie stoi w kolejce, aby dostać się do niego i powiedzieć: „niech pan mi wypisze receptę na 2% roztwór nebulizatora”. Tylko mówimy: boli mnie noga, niech pan coś z tym zrobi.
O dziwo sytuacja ta dotyczy często spraw technicznych, z którymi wydaje się nam, że doskonale sobie poradzimy. Często tak będzie, ale po to istnieją służby wykwalifikowane, aby pomóc rozwiązać problem lepiej i czasami czegoś nauczyć. Chyba więcej powinniśmy się szkolić z „globalnego spojrzenia na problem” może dzięki temu mniej będzie sytuacji, w której np.:
User przychodzi prosząc o laptopa – okazuje się, ze prezentacyjne są zajęte, zapasowy też zajęty kolegi z laptopem nie ma… zaczyna się gorączkowe poszukiwanie, bo to na szybko…Pada pytanie:, „Do czego Ci ten Laptop?” Okazuje się, że user chce zgrać fotki z telefonu na prezentacje. Nagle rozwiązanie leży dużo bliżej i szybciej niż znalezienie laptopa!
Taki przypadków są dziesiątki. Badania pozwalają stwierdzić, że prawdopodobnie wynika to z faktu, iż większość dostawców jakichkolwiek usług i rozwiązań woli „opędzić się od klienta” niż zaproponować mu dobre i fajne rozwiązanie:
Gdy pójdziemy do warzywniaka i poprosimy o rzeczy na sałatkę to możemy dostać stare produkty, które nie chcą zejść „z lady” i już trochę gniją. A możemy też dostać przepis na rewelacyjną sałatkę, a czasami nawet stwierdzenie „nie mam pomarańczy do tej sałatki, niech pan kupi u konkurencji, nie zamawiałem bo były niedobre, wole nie sprzedać niż sprzedać coś z czego klient nie będzie zadowolony”
Oby więcej takich sprzedawców warzyw w naszym biznesie
(wszystkie opisane przypadki są autentyczne, tylko historia z cegła trochę przerysowana)

niedziela, sierpnia 24, 2008

Zagubiłem się w technologii

Dwa zdarzenia udowodniły mi ostatnio, że wypadłem z nurtu technologicznego.
Wpadł mi w ręce OEM'owy dysk SATA, teraz wszystkie są SATA2. Rozmawiając przyglądałem się temu dyskowi i nagle pojawiło się moje pytanie: "stary od czego jest tutaj ta zworka?". Kolega z miną speca, pokazując mi tekst napisany maczkiem na obudowie "domyślnie limituje prędkość dysku do standardu SATA1, czyli 1,5Gbita zamiast 3Gbit, każdy dysk OEMowy tak ma". Mój świat legł w gruzach.
Po pierwsze: sam pamiętam jak dwa lata temu, wywalałem majątek na nowy sprzęt i koniecznie dyski SATA2. Jak jarałem się super wydajnością itp. itd. Oczywiście po sprawdzeniu w domu, okazało się, ze oba dyski cały czas pracowały jako SATA1....
Po drugie: wszyscy śmiejemy się z użytkowników, a teraz sam widzę wielkie, przytłaczające mnie litery RTFM, głupcze. Wstyd, tym bardziej, że naprawdę wszystko jest opisane na obudowie dysku...
Po trzecie: nie mogę być zły na producentów dysków, bo sam robiłbym w ten sposób: sprzedawał sprzęt kompatybilny w dół, bo to i mniej reklamacji, tym bardziej że...
Po czwarte: ...że nie widać różnicy. Przełączyłem oba dyski w domu na SATA2. prędkość przegrywania pomiędzy jednym a drugim nie zmieniła się. WTF? Gdzie obiecane 3Gbity, jak ja nawet 0.5 Gbita nie zrobiłem. Zacząłem gorączkowo sprawdzać bios płyty i inne parametry. Na razie bezskutecznie. Czuje się jak całkowity lamer komputerowy. Wiem, że 375 MB/s to ja nie wyciągnę, ale ludzie, ja ledwo mam 50MB/s.
Po piąte: robiąc krótkie rozeznanie w branży okazuje się, że nie więcej niż 50% osób wie o co chodzi z tymi zworkami.
Po szóste: jakim cudem przetrwaliśmy 2 lata nie mając pojęcia o używaniu niewydajnych dysków? Fakt, w sprzęcie firmowym domyślnie montują te dyski bez zworek, ale dlaczego akurat o tym się dowiedziałem? Powiedział mi to Wiktor, który wpadł na trop, tylko dlatego, że testował jakiś wypasiony serwer z wypasionym kontrolerem RAID SATA i kontroler zwrócił mu uwagę, że część dysków pracuje z mniejszą prędkością...
Druga sytuacja która wyprowadziła mnie z równowagi:
Moja własna dziewczyna, zwróciła uwagę, że głośno mi pracuje komputer. No ale ja tu mam superszybki procesor, OEMowy wiatrak i dlatego to tak musi warczeć, bo się chłodzi, to zaawansowana technologia i w ogóle... Coś mnie tknęło i sprawdziłem ustawienia biosu. Nie wiem kiedy to wszystko się wyzerowało, ale pracowałem bez kontroli obrotów wiatraczka, bez włączonej technologii SideStep, bez AI NOS. Jedynym słowem nie korzystałem z tych wszystkich wynalazków za które zapłaciłem i które oszczędzały sprzęt, energie i nie generowały hałasu. Najgorsze jest to, że nie pamiętam, czy je włączałem...
Masakra: siedzę w tym po uszy i ledwo ogarniam swój własny domowy sprzęt. Przymierzam się do upgardu i już się boje: czy wybrać DDR3 czy jeszcze DDR2? Czy QuadCore i system 64bitowy, czy Dual i 32bitowy. Czy wydajny i stabilny XP, ale DX9, czy zasobożerna Vista i DX10. Podobno DX10 można pod XP odpalić, ale jak? Czy chipset intela czy nvidii? czy wywalić kasę na n790 czy tez może n780 mi wystarczy, a poza tym do cholery jaka jest różnica? I jeśli nie widać różnicy czy warto przepłacać???
Zawód informatyk, specjalność: ogarniacz sprzętu i technologii desktopowej poszukiwany.

czwartek, marca 27, 2008

Critical buisness case o wymiarach 1cmx3cmx0,25cm

Nie wszyscy lubią przeprowadzki. Ale czasami się one zdarzają, trzeba się zorganizować, spakować, przenieść i rozpakować. Nie zawsze jest to proste i przyjemne. Przeprowadzki firm to oddzielne wydarzenia, przy których atak terrorystyczny to niewart uwagi, drobny incydent. Ta firma miała 150 osób. Opowieścią o przeprowadzce, którą można by zapełnić rok felietonów w Computerworldzie, nie będę teraz zanudzał. Skupimy się na jednym z wydarzeń, które miało podczas jej miejsce. Otóż, gdy w poniedziałek po zdecydowanie za długim dla działu IT weekendzie opadły kurze i uprzątnięto większość ciał poległych okazało się, ze studio nie może pracować, gdyż nie działa oprogramowanie do proofera (taka drukarka, gdzie czerwony jest bardziej czerwony niż nam się to wydaje). Oprogramowanie nie działa, gdyż nie ma licencji, nie ma licencji, gdyż nie ma klucza sprzętowego, który zawsze był. Kluczem sprzętowym okazał się mikroskopijny, wtykany do USB "dynks", o wspomnianych w tytule wymiarach.
Kwestią, dlaczego wspomnianego klucza nie ma w porcie USB nie będziemy się zajmować, może ktoś go ukradł, zgubił, wyrzucił, albo był to sabotaż wrogich sił, nieważne. Klucza nie ma. Soft nie działa. Trochę kłopotliwe dla działu, któremu działający proofer przynosił zyski, niemałe zyski, codziennie... Oczywiście w biznesie ma sie znajomych, którzy pożyczyli klucz (pozdrowienia), niestety tymczasowo.
Cóż - zamówmy nowy klucz - zaordynowałem, szczęśliwy, że rozwiązałem problem. Niestety sprawa nie jest tak różowa, otóż: producent oprogramowania nie wydaje "zgubionych kluczy", może wymienić popsuty, albo sprzedać nowy, za pełną stawkę. Zostaliśmy zakwalifikowani do drugiej grupy. Fakt iż zakup nowego klucza sprzętowego, czyli de facto nowego oprogramowanie to ładne kilka tysięcy, niestety euro, nie jest do przeoczenia, ale czas jego dostarczenia do też parę ładnych dni, podczas których, kura znosząca złote jajka (w tym przypadku, zarabiający niezły pieniądz proofer) nie funkcjonuje jest rzeczywistym problemem dla całego biznesu.
Oczywiście dało się to jakoś załatać tą dziurę, pożyczonym kluczem (co łamie absolutnie wszelkie zasady licencyjne), końcowa kwota zakupu nowego klucza też okazała się nieco (kilkanaście!! procent, nie więcej!) niższa, ale, jak to się mówi "niesmak pozostał".
Odszkodowanie do firmy przeprowadzkowej można włożyć między bajki, bo kto normalny rozpatrzy pozytywnie zwrot kilkudziesięciu tysiecy, za jakąś małą popierdułkę, którą przy odrobinie szczęścia sekretarka (nic im nie ujmując) może zmielić w niszczarce, razem z niechcianą ofertą handlową, a zastosowania której nikt normalny nie podejmie się wytłumaczyć jakiejkolwiek firmie ubezpieczeniowej. Jak wytłumaczyć funkcjonowanie "klucza sprzętowego"??? Sam do tej pory myślałem, że cywilizowany świat, w którym lata się w kosmos i modyfikuje genetycznie żarcie odszedł od tej barbarzyńskiej
metody zabezpieczania oprogramowania. O jakże się myliłem!
Co z tego wszystkiego wynika? Oprócz nieustającego wniosku o dbanie o komunikację w fimie (gdyby wszyscy wiedzieli ile kosztuje ten klucz to .... itp itd).
Tak naprawdę nie ma się jak przed czymś takim zabezpieczyć. Miałem wizje przyspawania do takiego klucza wielgachnego breloczka o wymiarach A0, który informowałby, że to jest dużo warte i trzeba na to uważać. Kontr wizja przyniosła mi obraz wielkiego napisu, który głosił "Zobaczcie!!! - zabierzcie nam to małe gówno, przy kradzieży którego nikt Was nie złapie, a będzie nas to bardzo bolało...". Nie wiem, czy którykolwiek zakład ubezpieczeniowy świadczy usługi ubezpieczania "małych dynksów do USB". Zatrudnienie ochroniarza który siedział by w studio i pilnował tego klucza, wydaje się ekonomicznie uzasadnione, ale "nieco" kuriozalne. Może jakaś procedura odnośnie "bardzo małych rzeczy, które są bardzo dużo warte". Kto za to weźmie odpowiedzialność? Administracja? IT?
Sprawa niełatwa i warta przemyślenia. Teraz wszyscy uważają... do następnej przeprowadzki.

wtorek, stycznia 01, 2008

UWGAGA REKLAMA (w 3 językach)

Szanowni Państwo.
Chciałbym Was serdecznie zaprosić do lekury, nowej witryny internetowej szczycącej się mianem "mini-portalu", gdzie zagregowane zostały istniejące dotychczas strony, jednego z moich znajomych, długoletniego specjalisty rozwiązań Microsoftu (i nie tylko). Nowa strona ma bardziej przyjazną formułę, jest przejrzysta i co najważniejsze zawiera bardzo dużo wyselekcjonowanych informacji z dzidziny IT, zarówno kótkich newsów, jak i wsypecjalizowanych artykykłów. Mam niewątpliwą przyjemność gościć tam, jako współautor, posiadający swoją własną sekcje, o tytule - nie inaczej - "Co z tym IT?"
Serdecznie zapraszam http://www.w-files.pl/


Eloo ziomale! zczekałtujcie nowy wypasiony sajt, z cieplutkimi newsami i grubymi artami, niezłych ziomków od emesa. Razem z ziomkami od tego sajtu pale zioło i rymuje nowe arty o kompach. check-it: http://www.w-files.pl/

LOL blogassskowi kliczacze, loooknijcie na mój nowi00tki qlerski sajt z artyk00likami , można poklikać, zostawcie koniecznie swoje komentasski i wyslijcie linkassska swoim netowym zi00mk00m..
http://www.w-files.pl/